باید بگذریم...باید به خاطره بسپاریم باید با آنچه داریم کنار بیاییم و زندگی کنیم..
حسرت بخشی از زندگیه!خاطرات جزءاصلی زندگیه...
حالم از این جمله ها بهم می خوره......همه ی ما خوب می دونیم که اینا فقط شعاره! نگو نیست ،که اگه بگی داری دروغ می گی.....
فکر نمی کنی حسرت زندگی ما ایرانی ها زیادیه.....حسرت برای داشتن هر آنچه که ما دوست داریم ...یا آن کس که ما بودن با او را خوشبختی می نامیم.
سلام وبلاگ زیبائی دارید لطفا از سایت من هم دیدن کنید . با تشکر www.goldduty.com
دوستت دارم ..فقط همین.حرف دلم را می زنی.
سلام ناهید جان خیلی بهت نیاز دارم...دلم می خواهد باهات حرف بزنم.دلم خیلی برات تنگ شده.
سلام
اما مطلب با رنگ سفید نوشته شده و من می تونم ببینم
یک بار دیگه نگاه کنید شاید درست شده باشه
نمیدونم چی بگم.فقط اینو میتونم بگم که ما ایرونیها حسرت چیزهایی رو میخوریم که در کشورهای دیگه حتی بهش فکر هم نمیکنن و داشتنش براشون یه چیز طبیعیه.دلم برای خودمون میسوزه.
دلم برای خودمان می سوزد حسرت همه چیز را داریم حتی حسرت داشتن یک دولتی که خودمان ان را انتخاب کرده باشیم.
سلام
ایران اینقدر ها هم که تو میگی بد نیست.
دل قوی دار سحر نزدیک است.
والا خواهر جوون غریبه که نیستی اما اینا واقعیته...
اما گاهی اگه با خیالات و این جملات خودمون و سرگرو نکنیم که دیوانه میشیم مجیوریم به داشته های نداشته رجوع کنیم مگر چاره ایی دیگر که هست؟!!